سلام !

با تاخیر چند روزه قسمت دوم از بخش نان و غم نان را با شعری از احمد شاملو_شادی روحش صلوات_ادامه می دهیم با عنوان غزلی در نتوانستن که از سایت آوای آزاد با رعایت امانت نقل می کنم:

غزلی در نتوانستن

ادستهای گرم تو
کودکان توامان آغوش خویش
سخن ها می توانم گفت
غم نان اگر بگذارد.
نغمه در نغمه درافکنده
ای مسیح مادر، ای خورشید!
از مهربانی بی دریغ جانت
با چنگ تمامی ناپذیر تو سرودها می توانم کرد
غم نان اگر بگذارد.
***
رنگ ها در رنگ ها دویده،
ای مسیح مادر ، ای خورشید!
از مهربانی بی دریغ جانت
با چنگ تمامی نا پذیر تو سرودها می توانم کرد
غم نان اگر بگذارد.
***
چشمه ساری در دل و
آبشاری در کف،
آفتابی در نگاه و
فرشته ای در پیراهن
از انسانی که توئی
قصه ها می توانم کرد
غم نان اگر بگذارد.

دیدگاه‌های دیگران ()

سلام

دوستان به امید خدا می خوام مدتی شعر هایی رو که در باره ی نان و غم آن است-سجع و حال کردید!؟_بنویسم از شما هم در خواست دارم که اگر شما هم شعری از خود یا دیگری در این باره داری به من برسونید تا در این جام جهان نما بذارم!

و اولین نوشته در این موضوع یک طرح زیبا از زنده یاد سید حسن حسینی_شادی روحش صلوات_است که از کتاب همصدا با حلق اسماعیل صفحه ی91  _انتشارات سوره ی مهر -نقل میکنم:

گفتی که:در این زمانه باید نان داشت

        من میگویم:نان عزیز است ....ولی

               آیا به سکوت می توان ایمان داشت؟

یا علی

دیدگاه‌های دیگران ()